Hanneke ken ik niet anders dan – op de een of andere manier – actief met planten en bloemen. Ik heb me er jaren tegen verzet, als gelukkige bezitter van een bos plastic tulpen op de schoorsteen, maar het mocht niet baten. Sterker nog, ze heeft me min of meer bekeerd.
Zelfs ik ben nu af en toe aan te treffen in tuinen en tuintjes en doe daar het mijne om planten en struiken te verzorgen. Niet zozeer in onze (voormalige) tuin, want dat was echt haar domein, maar wel in en om de wijk waar we woonden. Een verslag daarvan staat op de Meer Groen KAART.

Na ons vertrek uit de Marconistraat, dacht ik dat het – met het kleine balkonnetje van het nieuwe huis – wel zo’n beetje zou zijn afgelopen met tuinieren. Dat we nu ongestoord – op ieder moment – de deur achter ons konden dichttrekken en op vakantie gaan, voor een week, voor een paar maanden; het maakte niet uit, dacht ik. Maar ik had buiten de waard gerekend, want er staan inmiddels binnen, op het balkon en voor de deur heel wat bakken en potten. Toch weer een heel georganiseer om die goed te laten verzorgen tijdens onze afwezigheid. En dat is nog niet alles.

Toen we in maart verhuisden was er in onze nieuwe straat nauwelijks groen, hier en daar wel wat potten bij voordeuren en een bescheiden geveltuintje. Het hele buurtje (Eden genaamd) is nogal stenig en onze straat was daar een goed voorbeeld van. Nu, vijf maanden later heeft een ware metamorfose plaatsgevonden. Het kan niet anders, de Groene Engel heeft toegeslagen! Eerst werden allerlei restanten uit de oude tuin verpot en rond onze voordeur gezet.

Maar de boomspiegels in ons stukje straat, vier flinke grote, lagen er troosteloos bij, vol onkruid, blikjes, peuken, hondenpoep etc. Ook dat werd door Hanneke voortvarend aangepakt. Nu zijn ze (met wat hulp van buren en ondergetekende) een lust voor het oog en groeien en bloeien zo hard dat er al bijna een compost-hoop nodig is.
Bijkomend voordeel? Hanneke krijgt zo makkelijk contact met mensen uit de straat en het omliggende wijkje. Ze wordt vaak aangesproken, bijna iedereen vindt het leuk dat de buurt groener wordt.
Het is misschien jammer dat we niet zomaar de deur achter ons dicht kunnen trekken, maar al dat nieuwe groen is me meer waard .