Afgelopen weekend (1 t/m 4 oktober 2015) werd dan de eerste bucket-list-reis gemaakt. De eerste dag naar Ellezelles (nummer 9 op de bucket list), waarover verslag in deze blog. Het tweede deel naar Fontainebleau volgt binnenkort.
Uitgebreidere informatie, links, foto’s, video’s e.d. over deze bijzondere plek onderaan.
Op de site van Henk van Es las ik dat een plek in Ellezelles, zo’n beetje in Zuid België, op de grens Wallonië/Vlaanderen, niet alleen te bezoeken is, maar dat dit voormalige woonhuis van een outsider-kunstenaar sinds kort ook als gite aangeboden wordt. Dat leek me wel wat, om in en bij een serie follies te verblijven en te slapen. Gevestigd op Paradis 17.
Heel bijzonder was dat inderdaad. We verbleven in het huis van Jacques Vandewattyne (1932-1994), leraar en autodidactisch kunstenaar die zich vooral richtte op wat hij (in een manifest uit 1974) Folk Art noemde, ontleend aan de plaatselijke folklore en geschiedenis van o.a. heksenverbrandingen. Inmiddels ging hij zich Watkyne noemen, Zadkine parafraserend. Door zijn beelden, schilderijen en keramiek en jaarlijkse evenementen daaromheen (zoals een carnevaleske Heksensabbat eind juni) wist hij Ellezelles op te stuwen in de vaart der (toeristische) volkeren. Het hele dorp is vergeven met afbeeldingen, poppen enz. van heksen, duivels, zwarte katten, groene bokken en ga zo maar door. Ook in het huis zijn ze te vinden. Overigens zijn enkele kamers en de keuken opgeknapt, zodat het er goed verblijven is, maar veel van de oorspronkelijke inrichting is er nog te vinden, zoals de foto’s hieronder van keramiek, beschildering van de wc-deur laten zien.
Nog bijzonderder is de tuin achter het huis, waarin allerlei bouwsels, ateliers, follies, beelden en wat al niet te vinden zijn. Langzamerhand is een groot deel van de objecten overwoekerd of aan het vergaan. Het lijkt me een hele klus voor de familie om zoiets te onderhouden en in goede staat te houden.
In die tuin zouden we nog wel een tijdje langer hebben willen ronddolen, zo’n overdaad aan beelden, keramiek en follies. Te veel om allemaal in een paar korte bezoeken op te nemen.
Maar er is meer, want Watkyne heeft een groot deel van zijn beelden willen delen met de plaatselijke bevolking door de aanleg van het ‘Pad der geheimzinnigheid’, een niet-alledaagse wandeling van 6 km door de mooie heuvelstreek rond Ellezelles. Uit de grote folder met plattegrond en toelichting op de tientallen beelden langs deze route: “Jaren heb ik van dit artistieke en folkloristische ongewone pad gedroomd: beelden neerzetten in de volle natuur, langs een pad.” Het werd in 1984 opengesteld en is nog steeds redelijk goed onderhouden, alhoewel ook hier blijkt hoe moeilijk is om beelden van schuim, kippengaas en cement over de tientallen jaren goed te houden. Vooral de beelden van metaal-afval lijken onaangetast. De wandeling is te koop bij de plaatselijke VVV, en ook als je niet in het huis wilt/kunt verblijven de moeite waard.
En als je aan het einde van je wandeling zin mocht hebben in een portie echte Vlaamse frieten, ga dan naar de frituur op het kerkplein van Ellezelles. Neem de kleinste portie! Wij namen – niets vermoedend – twee keer een ‘medium’ waarmee per portie zeker een gezin met drie kinderen in de puberteit gevoederd had kunnen worden.
Meer informatie
Rob van Eeden blog 