Eerst zal ik maar eens proberen te omschrijven wat er op die Europese bucket list gaat komen.
Sinds een paar jaar ben ik lid van de DonderbergGroep, die zich (zoals ze zelf omschrijven) richten op follies, tuinsieraden en vermaaksarchitectuur. Zeg maar gekke, fantasierijke bouwsels in en om tuinen.
Ik had eerder kennis gemaakt met follies door het boek Follies, bizarre bouwwerken in Nederland en België, door de voorzitter van die club: Wim Meulenkamp. Een leuk boek, bijzonder geschreven, met (per provincie) flinke aantallen van die follies, tuinsieraden en bouwsels. Hanneke en ik hebben er al menigeen bezocht, soms ook met teleurstellend resultaat, want het boek is twintig jaar oud. Het lot van veel follies is dat ze de tand des tijds niet overleven. Daarvoor zet de DonderberGroep zich ook in, inventarisatie, behoud, conservatie en restauratie. Op hun site is (o.a. bij Fotozoeker) al heel veel te vinden, vooral in Europa.

Door aan excursies mee te doen en door het lezen van het blad PorteFolly zijn Hanneke en ik er inmiddels achter dat maar een deel van die follies ons vooral interesseert. Follies zijn vaak aangelegd in tuinen van rijke lieden, een tempeltje, een grot, een torentje etc. Wel aardig, maar eigenlijk toch vrij ‘gewoon’, want ontworpen door architecten of wat daar voor door moest gaan, en gebouwd door professionals in opdracht van de rijke heren en dames om zo hun tuin te verfraaien en bezoekers te imponeren.
Wij zijn meer gecharmeerd door bouwsels die gemaakt zijn door – vaak – eenzame, vreemde, fantasierijke lieden die hun tuin of huis helemaal veranderen door er van alles in te bouwen, tegenaan te plakken etc. Het mooiste voorbeeld wat we daarvan tot nu toe gezien hebben is het huis en de tuin van Picassiette in Chartres. Een bijzonder boekje over dit ‘aardse paradijs’ van Picassiette is geschreven door Maarten Kloos: Le paradis terrestre de Picassiette.

Waar ik nu mee bezig ben is om dat soort plekken, waarvan er honderden in Europa zijn, op één kaart aan te geven. Ik ben nog maar net begonnen, vijf plekken staan op de kaart en (genummerd) in een lijst beschreven. Nu ik er eenmaal ingedoken ben, blijken er vele bronnen te zijn, in boeken en op internet, want we zijn zeker niet de eersten die een dergelijke inventarisatie maken.
Doel is om er in de tijd (die ons nog rest…) een flink aantal van te bezoeken.
(wordt vervolgd)